Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΖΟΥΡΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΓΟΚΟΙΛΙΩΤΙΣΣΑ
          ------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αγαπητοί Χριστιανοί,  χτες 25 - 6 - 2017, στην Παναγία την Αργολοιλιώτισσα της Νάξου, έγινε το μνημόσυνο του Γιάννη Χουζούρη. Για όσους δεν τον γνώρισαν, ενός σπουδαίου Χριστιανού που ήταν ένας από αυτούς που αγωνίστηκαν για να γίνουν αυτά τα θαυμαστά έργα στην Παναγία την Αργοκοιλιώτισσα. Ο μακαρίτης ο Χουζούρης είχε μεγάλη μόρφωση και κατείχε υψηλή  κρατική θέση, όμως δεν ήταν αυτό που τον διέκρινε. Η μεγάλης σημασίας κεντρική πτυχή της προσωπικότητας του Χουζούρη, ήτανε η πίστη του στον Θεό και στην Παναγία μας. Με δέος μίλαγε για την παρουσία της Θεοτόκου στην Παναγία την Αργοκοιλιώτισσα, γεγονότα που συγκλόνισαν την Ναξιακή κοινωνία τον δέκατο όγδοο και δέκατο ένατο αιώνα! Και μάλιστα ο Χουζούρης έχει γράψει βιβλίο για όλα αυτά τα θαυμαστά συμβάντα: Για τους ανθρώπους Εκείνους που φώτιζε και έδινε οράματα η Παναγία, έως ότου βρέθηκε η εικόνα Της , ( και υπήρξε και συνέχεια... )διπλής υποστάσεως: από την μία ο Ευαγγελισμός Της Θεοτόκου και από την άλλη η Βάπτισης Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
Αγαπητοί Χριστιανοί, ο Γιάννης Χουζούρης δεν ήταν και δεν είναι, πολίτης κάποιου χώρου που καθορίζεται γεωγραφικά, ανήκει και ανήκε στον Ουράνιο Πατέρα στον Χριστό και εκλεκτή όλων των γενεών μητέρα Του. Είναι ο αδελφός όλων των Χριστιανών απανταχού της Γης, αυτών που ενώ ζουν εδώ, έχουν πατρίδα Ουράνια, γιατί εκεί είναι ο νους και η καρδιά τους, εκεί καταθέτουν και την ψυχή τους...
                      -------------------------------------------------------------------------------------------
 Επιμνημόσυνο ποίημα για Γιάννη Χουζούρη 25-6-2017 στην Παναγία Την Αργοκοιλιώτισσα
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Γεννήθηκες σ’ αυτήν εδώ την γη, την γη την αγιασμένη!
 Με μια καρδιά αγγελική κι αμέτρητα μεγάλη,
Έφυγες και σπούδασες στην ξενιτιά,
Μα μες στην μνήμη σου εσφράγισες, τούτου του τόπου τα ιερά…

Των Φωτισθέντων τα οράματα, σπίθα φωτός μες στην ψυχή σου…
Κι όσα χρόνια κι αν περάσανε, φωτίζαν την ζωή σου.
Κι ο πόθος σου μεγάλωνε, πότε να βγει η προφητεία;
Μέγας ναός για να κτιστεί, εδώ στην Αργοκοιλιώτισσα την Παναγία;… 
                                                                                                                                                                Κι ήλθε ο καιρός, να αναστηθούνε οι λαλιές, λέξεις Θεϊκές και χιλιοειπωμένες,
Που αιώνες ζούσανε στις μνήμες μας,
Απ’ τους πιστούς προγόνους μας, προφητευμένες!
    .       .       .
Κι ήρθε η Παναγιά να σου το πει, το πνεύμα σου για να φωτίσει,
Να μπεις μπροστά να αγωνιστείς, το σπίτι Της να κτίσει!                                                                    Τέτοια πατρίδα που σε γέννησε, πως το ‘νειρο να σβήνεις;
        .       .       .
Κι έτσι μπροστάρης ξεκινάς ντελάλης για να γίνεις,
Των φωτισθέντων τις φωνές ήρθε η ώρα να αναστήνεις,

Και τους πιστούς προέτρεπες σαν φωτεινή λαμπάδα,
Και από τα πέρατα της Γης, να ‘ρθουν να βοηθήσουν,
Τούτο το Ιατήρειο Της Παναγιάς, εδώ στα άγια χώματα να στήσουν!...

Και σαν προχώρησαν τα έργα Της, σιμά για να τελειώσουν,
Ήρθε τ’ αγγέλου η φωνή, Γιάννη να σου θυμίσει,
Θνητός και ‘συ σ’ αυτή την Γη, μόνο στο σώμα πεθαμένος,
Μα η ψυχή σου η φωτεινή, στην αγκαλιά Της Παναγιάς, για πάντα λυτρωμένος…






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου