ΤΑ  ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΑΙΩΝΙΑ                                                  Φύσηξε ο άνεμος κι έπεσαν αρκετά  φύλλα από εκείνο το δέντρο! Ο άνεμος είναι ο θάνατος, τα φύλλα είμαστε εμείς και το δέντρο είναι η ζωή στη Γη... Ποια φύλλα θα...
πέσουν νέκρα στο επόμενο φύσημα του θανάτου Ανέμου;
Αγαπητοί συνάνθρωποι, δεν σας κρύβω τον προβληματισμό μου για το πρόσκαιρο της ζωής. Κάθε μέρα ακούμε όλοι μας: Πέθανε ο τάδε, πέθανε η τάδε! Δυστυχώς αυτή είναι η ζωή που τόσο υπολογίζουμε και τόσα έχουμε επενδύσει σε αυτήν. Όμως πιστεύω πως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, όσο θα έπρεπε το πόσο πρόσκαιροι είμαστε επί της Γης! Κι ακόμα το χειρότερο είναι πως οι περισσότεροι από μας ζούμε χωρίς Θεό και χωρίς την γνώση της ψυχής! Ενώ έχουμε και Θεό και ψυχή...
Αγαπητοί Χριστιανοί, αν αποκτήσουμε Τον Θεό μας και την γνώση της ύπαρξης της ψυχής, τα πράγματα θα αλλάξουν για μας: Τα πνευματικά πλέον μάτια μας, θα σπάσουν το φράγμα της κοσμικής ύλης και θα επιζητήσουμε την ένωση μας με Τον Τριαδικό Θεό. Τότε ο θάνατος θα πάψει να είναι τραγικός! Θα είναι αυτό που είναι, όπως Τον βλέπει ο Θεός κι όχι όπως τον βλέπουμε εμείς οι σαρκικοί άνθρωποι. Θα είναι η αιτία να περάσουμε από τα πρόσκαιρα και βασανισμένα χρόνια της δοκιμασίας μας, στα αιώνια της ευφροσύνης Της Βασιλείας Του Κυρίου μας, εις τους ατελείωτους αιώνας Αμήν